อุทยานแห่งชาติทางทะเลเผิงหูตอนใต้ เป็นเขตอนุรักษ์ทางทะเลที่ระบบนิเวศยังคงมีความอุดมสมบูรณ์สูง ก่อตั้งขึ้นเมื่อปี ค.ศ.  2014 ภายใต้การอนุมัติของสภาบริหาร (Executive Yuan) และประกาศจัดตั้งโดยกระทรวงมหาดไทย (Ministry of the Interior)  เป็นอุทยานแห่งชาติลำดับที่ 9 และเป็นอุทยานแห่งชาติทางทะเลแห่งที่ 2 ของไต้หวัน ด้วยอุดมการณ์อันแน่วแน่ในการปกป้องและอนุรักษ์ระบบนิเวศทั้งทางทะเลและบนบกของพื้นที่แห่งนี้ 

อุทยานแห่งชาติทางทะเลเผิงหูตอนใต้ตั้งอยู่ระหว่างเกาะวั่งอัน (Wang’an Island) และเกาะชีเหม่ย (Chimei Island) ในหมู่เกาะเผิงหู (Penghu Island) โดยพื้นที่อุทยานประกอบไปด้วย 4 เกาะหลัก ได้แก่ เกาะตงจี๋อวี่(Dongjiyu Island), ซีจี๋อวี่(Xijiyu Island), ตงอวี่ผิงอวี่ (Donyupingyu Island) และซีอวี่ผิงอวี่ (Xiyupingyu Island) รวมทั้งเกาะย่อย โขดหิน ไปจนถึงเขตน่านน้ำโดยรอบอีกหลายแห่ง หลอมรวมเป็นแหล่งธรรมชาติที่ดึงดูดบรรดาเหล่านักวิจัยและนักท่องเที่ยวจากทั่วโลกให้มาสัมผัสความสวยงามบริสุทธิ์ของอุทยาน

อุทยานตั้งอยู่ในจุดที่กระแสน้ำชายฝั่งจีน (China  Coastal Current), กระแสน้ำคุโรชิโอะ (Kuroshio Current) และกระแสน้ำทะเลจีนใต้ (South China Sea Current) มาบรรจบกัน ในฤดูหนาวกระแสน้ำชายฝั่งจีนจะไหลลงมาทางตอนใต้ ขณะที่ฤดูร้อน กระแสน้ำทะเลจีนใต้และกระแสน้ำคุโรชิโอะจะไหลมาผสมกันก่อนพัดขึ้นสู่ทะเลทางตอนเหนือ ปรากฏการณ์ทางทะเลดังกล่าวได้นำมาซึ่งความอุดมสมบูรณ์ของระบบนิเวศ และความหลากหลายทางชีวภาพทางทะเลมาให้แก่อุทยานแห่งนี้ จากการพัดพาเอาสารอาหารที่อุดมสมบูรณ์ของกระแสน้ำมาหล่อเลี้ยงบรรดาสิ่งมีชีวิตใต้ท้องทะเล พื้นที่เขตนี้จึงนับว่าเป็นจุดที่มีระบบนิเวศที่มีความหลากหลายของสายพันธุ์สิ่งมีชีวิตมากว่าที่พื้นอื่น ๆ  โดยมีการบันทึกสายพันธุ์ปลาได้ถึง 254 ชนิด ซึ่งมีมากกว่า 28 ชนิดที่เป็นสายพันธุ์ใหม่ในหมู่เกาะเผิงหู

ในปี ค.ศ.  2008 สิ่งมีชีวิตทางทะเลบริเวณทางตอนเหนือของหมู่เกาะเผิงหูได้ถูกความเยือกเย็นจากภัยหนาวคร่าชีวิตไปจำนวนมหาศาล และภัยพิบัติดังกล่าวยังเกิดขึ้นซ้ำอีกครั้งในช่วงปี ค.ศ. 2010 เป็นดั่งภัยคุกคามร้ายแรงต่อสิ่งมีชีวิตที่กำลังอยู่ในช่วงฟื้นฟู แต่เนื่องจากภัยพิบัติเกิดขึ้นเฉพาะในเขตพื้นที่ทางตอนเหนือของหมู่เกาะ ความหวังที่เหลือจึงตกมาอยู่กับพื้นที่ทะเลทางตอนใต้ ที่ยังสามารถเป็นแหล่งอนุบาลให้กับสิ่งมีชีวิตที่ได้รับผลกระทบจากภัยร้ายแรงนี้ได้ อีกทั้งยังทำหน้าที่ในการผดุงสายพันธ์ของเหล่าสิ่งมีชีวิตทางทะเลและรักษาความหลากหลายทางชีวภาพของสิ่งมีชีวิตในพื้นที่ตอนเหนือของหมู่เกาะผิงหูที่เหลืออยู่เอาไว้

ย้อนกลับไปราว ๆ 8 ล้านปีก่อน การปะทุตัวขึ้นกลางผิวน้ำของลาวาระลอกสุดท้ายบริเวณช่องแคบไต้หวันทำให้เกาะตงอวี่ผิงอวี่เกิดขึ้น ซึ่งเป็นเกาะที่เกิดจากการปะทุของภูเขาไฟร่วมกับการกัดเซาะของคลื่นทะเล ปรากฏให้เห็นความหลากหลายของภูมิประเทศบนเกาะ ที่ล้วนเป็นสิ่งมหัศจรรย์จากสรรค์สร้างโดยธรรมชาติ เช่น เสาหินบะซอลต์ (Columnar basalt) รูปร่างสวยงาม, ช่องลมทะเล (Blowhole) ที่มีลักษณะโดดเด่นเรียกว่า “Tsau-Lang” , ช่องทะลุ “ดวงตาแห่งตงจี๋”(The Eye of Dongji) ที่เกิดจากการแทรกซ้อนของหินบะซอลต์, โขดหินชายหาดจากการรวมตัวกันของเปลือกหอย, ร่องหินกัดเซาะ, ถ้ำทะเล, แท่งหินทะเล (Sea Stacks), โค้งหินทะเล และแหลมหินกัดเซาะ (Wave-cut platforms)

นอกจากนี้บ้านเรือนบนหมู่เกาะยังมีหลากหลายรูปแบบ ไม่ว่าจะเป็นบ้านสไตล์ตะวันตกที่ผสมผสานระหว่างวัฒนธรรมตะวันตกและญี่ปุ่น, บ้านสไตล์ดั้งเดิมของเผิงหู และสไตล์ไช่จ๋าย (Caizhai) ที่สร้างด้วยหินขาว (หินปะการัง) และหินดำ (หินบะซอลต์)  ก่อให้เกิดเป็นภูมิทัศน์ทางวัฒนธรรมอันเป็นเอกลักษณ์ขึ้นบนหมู่เกาะเผิงหูแห่งนี้ อีกทั้งสถาปัตยกรรมเหล่านี้ยังเป็นมรดกทางวัฒนธรรมที่สะท้อนให้เห็นถึงศักยภาพในการปรับตัวอยู่ร่วมกันกับสิ่งแวดล้อมของชาวเผิงหูอีกด้วย

น้ำทะเลใสบริสุทธิ์ประดับด้วยหินสีขาวดำ ระบบนิเวศใต้ท้องทะเลอุดมสมบูณ์ ประกอบกับทัศนียภาพทางธรรมชาติงดงามและภูมิทัศน์ทางวัฒนธรรมหลากหลาย คือจุดเด่นที่ทำให้อุทยานแห่งชาติทางทะเลเผิงหูตอนใต้ยังคงเจิดจรัสท่ามกลางผืนมหาสมุทรอันห่างไกล 

อุทยานแห่งชาติทางทะเลเผิงหูตอนใต้ประกอบด้วย 4 เกาะหลัก (ที่เรียกว่า สี่เกาะเผิงหูตอนใต้) และยังมีแนวปะการังรอบเกาะย่อยอื่น ๆ อีก เช่น โถวจิน (Touchin), เถี่ยเจิน (Tiehchen), จงไจ่ (Chungtsai), จูหมู่เจียว (Chumuchiao) และ ฉูโถวอวี่ (Chutouyu) นอกจากนี้ยังมีกิจกรรมกลางแจ้งต่าง ๆ ให้นักท่องเที่ยวได้เข้าร่วม เช่น การดำน้ำตื้น (Snorkeling), ดำน้ำลึก (Scuba Diving) ชมแนวปะการังและสัตว์ทะเล, พายเรือคายัค (Kayaking) และกิจกรรมเดินป่าสำหรับผู้ที่ชื่นชอบการชมความงามของวิวทะเลและธรรมชาติบนบก

เนื่องจากสภาพแวดล้อมที่แยกตัวเป็นเอกเทศของทั้งสี่เกาะหลัก ประกอบกับการเปลี่ยนแปลงด้านโครงสร้างอุตสาหกรรม การคมนาคมที่ไม่สะดวก รวมถึงการขาดแคลนด้านการจัดหาสิ่งอำนวยความสะดวกบนเกาะในช่วงไม่กี่ทศวรรษที่ผ่านมา จึงทำให้จำนวนประชากรในพื้นที่ลดน้อยลงไป ปัจจุบันบริเวณสี่เกาะหลักนี้มีประชากรอาศัยอยู่เพียงไม่กี่หลังคาเรือน และมีนักท่องเที่ยวเพียงเล็กน้อยในช่วงวันธรรมดา

อย่างไรก็ตาม เนื่องจากเกาะทางตอนใต้ของเผิงหูยังไม่ได้รับการพัฒนาอย่างเต็มที่ ทำให้ยังคงสามารถรักษาไว้ซึ่งความสมบูรณ์ทางด้านต่าง ๆ ไว้ได้ เช่น ทรัพยากรธรรมชาติ ทิวทัศน์ทางธรณีวิทยา และโบราณสถานที่ยังคงมีสภาพสมบูรณ์ มีมลพิษทางสภาพแวดล้อมต่ำ อีกทั้งเป็นบริเวณที่มีอัตราการปกคลุมของแนวปะการังโดยรอบสูง ซึ่งนับเป็นสมบัติอันล้ำค่าแห่งท้องทะเล สถานที่แห่งนี้จึงเป็นสถานที่ที่ควรค่าแก่การอนุรักษ์และท่องเที่ยวเชิงธรรมชาติโดยแท้จริง