สถานีรถไฟเซิ่งซิง เป็นทางรถไฟที่ตั้งอยู่ทางเหนือสุดของภาคตะวันตกในไต้หวัน สูงกว่าระดับนํ้าทะเล 402.326 เมตร ภายในมีอนุสรณ์สถานที่แสดงตำแหน่งที่ตั้งของสถานีรถไฟเซิ่งซิง โดยสถานีรถไฟนี้มีเส้นทางที่สูงชัน รวมถึงมีวิวทิวทัศน์อันสวยงาม ถือเป็นสถานที่ท่องเที่ยวที่มีทัศนียภาพสวยงดงามมากที่สุดแห่งหนึ่งในเส้นทางรถไฟสายตะวันตก 

โดยอาคารภายในสถานีนี้ ใช้วัสดุจากไม้ในการก่อสร้างทั้งหมด จึงทำให้อาคารของสถานีรถไฟเซิ่งซิงมีความสวยงามสไตล์อาคารไม้แบบญี่ปุ่น ความพิเศษอยู่ที่อาคารไม้มีลักษณะคล้ายฟันของเสือ ทำให้ชาวไต้หวันมีความเชื่อว่าอาคารที่มีรูปทรงฟันของเสือ จะช่วยปัดเป่าสิ่งชั่วร้ายให้หมดไป รวมถึงทำให้คนที่มาขอพรสมความปรารถนาได้ 

สำหรับระยะเวลาในการก่อตั้ง สถานีรถไฟเซิ่งซิงถูกสร้างในปีคริสต์ศักราช 1906 ถือเป็นสถานีที่มีประวัติความเป็นมาที่ยาวนานกว่า 100 ปี  โดยภายในมีสิ่งอำนวยความสะดวกสบายที่ได้รับอิทธิพลมาจากประเทศญี่ปุ่น ตัวอย่างเช่น “ป้ายไฟฟ้า” ที่ใช้เป็นเครื่องหมายบอกเวลารถไฟวิ่งสวนกันระหว่างสถานีเซิ่งซิงและสถานีไท่อัน (Tài ān）โดยในปัจจุบัน พื้นที่ส่วนนี้ถูกเปลี่ยนเป็นระบบควบคุมจากส่วนกลางแล้ว จึงทำให้ไม่มีป้ายไฟฟ้าเหมือนในอดีต

โดยในวันที่ 23 กันยายน พ.ศ 2541 (ค.ศ1998) ถือเป็นวันที่มีการเปิดให้บริการด้วยรถไฟหมายเลข 167 เป็นครั้งสุดท้าย ในเวลา 21.10  จากนั้น สถานีรถไฟเซิ่งซิงจึงปิดการใช้งานรางรถไฟสายเก่าลง ก่อนที่จะมีการเปิดใช้งานรางรถไฟอันใหม่แทน

ภายหลังที่มีการหยุดให้บริการ สถานีรถไฟเซิ่งซิงก็กลายเป็นแหล่งท่องเที่ยวชื่อดัง ได้รับความนิยมจากนักท่องเที่ยวจำนวนมาก ที่อยากสัมผัสกับกลิ่นอายของรถไฟเก่า รวมถึงเป็นจุดถ่ายรูปชุดแต่งงานที่ได้รับความนิยมจากคู่บ่าวสาวมากมาย โดยนักท่องเที่ยวที่มายังสถานีรถไฟเซิ่งซิง มักเดินทางด้วยการขี่จักรยานยนต์ หรือสำรวจอุโมงค์ในบริเวณ เพื่อชื่นชมความงามธรรมชาติ

ด้วยความสวยงามของวิวทิวทัศน์ และบรรยากาศดั้งเดิมแบบสถานีรถไฟเก่า จึงทำให้สถานีรถไฟเซิ่งซิงกลายเป็นแหล่งท่องเที่ยวที่มีความสำคัญในเชิงอนุรักษ์ รวมถึงได้รับการแต่งตั้งจากหน่วยงานของเมืองเหมียวลี่ ให้เป็น “เขตโบราณสถาน” ภายในวันที่ 16 เมษายน พ.ศ. 2542 เพื่ออนุรักษ์สถานที่และโบราณวัตถุที่มีความสำคัญต่อประวัติศาสตร์ให้คงอยู่สืบไป